طراشعر؛ بیناییِ باستانیِ سروده‌ها

انسان یا به تعبیر جامع‌ترِ هایدگر، دازاین، برای اقامت بر زمین گریزی جز ساختن، پروریدن و صناعت نداشته است. پس بذر سخن و اقامتگاه خود را مانند دانه‌های گندم باید می‌رویاند.